<
Uit deze bundel:
Dode moeder
nu je de stilte hebt verworven
na niet meer menselijke pijnen
zo manifest dat niemand die je kende
het nog een dag of wat kon aanzien
de dokter dan wel wist hoe men niet al te snel
het kreunen en onafgebroken hikken
op een vriendelijke wijze stillen kon
nu neem ik afscheid en ik laat je verder rusten
ik zwijg het nu maar dood zoals je ging
je hebt het niet verdiend in je verzwegen rijk
op je vernietiging te worden aangesproken
ik houd de warmte die je weggaf bij mij
luisterende moeder op de achtergrond
koesterend principe dat een toevlucht vond
Een vertrouwd adres
vader tegendraads
je zou het zo graag willen
ik in je stoel met steeds meer kussens
jij aan de praat gehouden met een fles
je zou mij uit jezelf bezweren
dat ik op mijn plek mocht blijven
hoe hulpbehoevend ik ook werd
ik zou voorgoed gerustgesteld
je niet meer hoeven vragen
om een kus erop
vader tegendraads
we gingen samen goede tijden tegemoet
jij met een vertrouwd adres
ik wat minder moe van sterven