In het voorbijgaan

Uit deze bundel:


Overleven

ga je mee naar nergens
weer vergeten wie we zijn
onderduiken in het water

zing dan stilte in je lichaam
laat de anderen maar weg op reis
wij gaan kwetsbaar door de dood heen

worden nog verwacht geboren
spreken alle woorden af
zeggen niets als we terug zijn


Archeoloog

Vernederd tot een perk van steen
herken ik ledematen, door de tijd getreden.
Tot enkel rudimenten en wat leem
is nu vergaan wat lijfelijk werd beleden.


Aan een graf

Bij dit haastig en grof gespitte graf
moet ik zeggen hoe goed je was,
het wordt door iedereen van mij verwacht.
Maar ik kan niet zeggen:
'ik hield van je',
ik kan niet zeggen;
'ik was bezield van je',
want een dode is toch niet doof?