<

Op de hoogte van de vogels - verzamelde gedichten

showcase item

 Wim van Til (Poëziecentrum Nederland) over Op de hoogte van de vogels - verzamelde gedichten:

Dirk Kroon (1946) schrijft al vanaf zijn debuut uit 1968 aan een landschap waarin het goed toeven is. Aangename, persoonlijke en vaak relativerende gedichten die zich aaneenrijgen tot een horizon die bereikbaar is langs heldere paden door het 'woud van Kroon'.

 

Toen ik de eerste verzen van Dirk Kroon las, in het tijdschrift Zintuig in 1974, wist ik meteen dat deze dichter niet meer bij mij weg zou gaan. Het zijn de observaties, de overdenkingen die in zijn poëzie ervoor zorgen dat de taal zichzelf kan blijven. Geen hemelbestormers, maar geduldige engelen als wegwijzers. En altijd: de liefste, die wacht en die zijn muze is.

 

Zijn gedichten nestelen graag in zijn oeuvre, in de 20 bundels die hij sinds Materiaal voor morgen het levenslicht liet zien. Veel van die bundels zijn al lang niet meer verkrijgbaar. En onderbroken wegen leiden tot vertragingen die niet wenselijk zijn. De gedichten van Dirk Kroon willen namelijk blijvend gelezen worden, zowel de oude als de nieuwste.

 

'Als dit het laatste is,

verplaats je in de eerste droom

waarmee wij liefde deelden

om nooit meer dood te gaan.'

 

Enkele recensiefragmenten:

 

Kroon kan klassieke en verhalende verzen schrijven, naast een groot aantal korte gedichten in zowel vrije als strakke vorm. Op de hoogte van de vogels sluit af met poëzie over het ouder worden en eindigt in complexe helderheid. Dit werk vertoont een grote toegankelijkheid zonder aan diepgang te verliezen. Het is wijn die je kunt laten liggen. - De leesclub van alles 02-06-2017

 

Dirk Kroon schrijft gedichten voor ervaren poëzielezers maar zeker ook voor beginnende poëzielezers. Zijn taal en thema's zijn begrijpelijk en helder. - Wouter van Heijningen, Wordpress.com 30-10-2017

 

In de loop van de tijd wordt Kroons taalgebruik rijker, losser, winnen zijn gedichten aan zeggingskracht. (..) Maar niet alleen wat taal en vakmanschap betreft is zijn ontwikkeling te volgen in Op de hoogte van de vogels. Zijn thematiek, hoewel nog steeds dezelfde, krijgt een andere toonaard. De dood wordt een bekende, een metgezel die de dichter leert aanvaarden.(..) Kortom, de liefde geeft hem de mogelijkheid tot die aanvaarding en wint het voorlopig van de dood. (..) De dichter kiest ervoor zich op te houden tussen de gevleugelden, zich op te laten tillen door de liefde.(..) - Hester Knibbe, Vogels in je handen. Letteren 010, 15-11-2017

 

Die eigen combinatie van lyrische beelden en nadrukkelijke reflectie wordt zowat het handelsmerk van de dichter. Qua vorm experimenteert hij met ultrakorte teksten maar ook met lange cycli en episch-lyrische fragmenten. Thematisch analyseert de dichter zijn bestaan.  Naast vrij introspectieve bedenkingen resulteert dat in liefdesgedichten - een genre waarin Kroon zijn hele leven lang blijft uitblinken - maar ook in geëngageerde gedichten. Die kritische kijk wordt echter vaak gecounterd door het geloof in de aarde en de elementen: vooral de lucht biedt vaak een kader voor dromen en idealen. (..) Van dat vakmanschap vindt de lezer in dit lijvige boek op vrijwel elke bladzijde geslaagde voorbeelden terug: zinnen die bijblijven en vragen om apart genoteerd of aangestipt te worden. - Dirk de Geest, Mappa Libri december 2017

 

Eenmaal vrij, kiest de vogel voor grote hoogtes om niet weer gevangen te worden én om een panoramische overzicht te hebben van de wereld onder hem. Deze bundel kan gezien worden als die wereld, bevolkt met gedichten dei op allerlei manieren dood, vlucht en liefde uitbeelden. (..) Arjen van Meijgaard, Extaze, december 2017